De afdeling Vergunning en Handhaving van het Stadsdeel Centrum heeft op 18 november een brief op poten gestuurd aan de aannemers van de sloop- en bouwwerkzaamheden op het Roeterseilandcomplex (REC), BAM Utiliteitsbouw en Royal Haskoning. De reden daarvoor is de voortdurende overlast die de werkzaamheden veroorzaken voor de buurtbewoners aan en rond de Roetersstraat en de Sarphatistraat.
Voor die werkzaamheden is weliswaar een vergunning afgegeven door het stadsdeel, maar die is afgegeven op basis van het door de UvA vorig jaar opgestelde ‘sloopveiligheidsplan’, waarin de randvoorwaarden staan waarbinnen de werkzaamheden moeten worden verricht. Bewoners hebben het afgelopen jaar steen en been geklaagd dat de aannemers zich helemaal niet aan die randvoorwaarden houden en hebben zich nu tot het stadsdeel gewend die controles heeft uitgevoerd en op basis daarvan de brief heeft gestuurd.
Filmpjes
Volgens officiële controles van het stadsdeel geven de sloopwerkzaamheden te veel lawaai, aggregaten en machines loeien dag en nacht, er wordt door de slopers enorm veel puin naar beneden gekwakt met wolken van stof en bouwgruis tot gevolg en er wordt in het weekend, na vijf uur ’s middags en voor zeven uur ’s morgens gewerkt met lawaai en overlast tot gevolg. Al deze klachten zijn niet conform de sloop- en bouwvoorschriften van het stadsdeel. De buurtbewoners hadden dat al eerder opgemerkt en maakten er filmpjes van die ze aan het stadsdeel hebben verstrekt. Dat komt nu tot eenzelfde conclusie als de buurtbewoners: er is het afgelopen jaar sprake geweest van een behoorlijke overlast en dat moet veranderen. Zo niet, dan komt het stadsdeel met een dwangsom.
Afgelopen week hadden de aannemers de tijd om met hun zienswijze op de geconstateerde feiten te komen, maar dat heeft niet tot een oplossing geleid, waardoor het stadsdeel op 29 november opnieuw een brief heeft gestuurd aan de aannemers en de UvA. Daarin staat onder meer dat de aannemers nu precies moeten aangeven welke machines, waarvoor en wanneer worden gebruikt en er moet een akoestisch rapport komen.
Nelly Voorhuis, secretaris van de Vereniging van Eigenaren van een appartementencomplex aan de Sarpahatistraat, is inmiddels woedend over de gang van zaken. ‘Het is hier oorlogsgebied. De UvA doet alles voor studenten en medewerkers, maar de bewoners laten ze stikken. De UvA wil gewoon goedkoop en snel bouwen en zet daarom aannemers in die nergens rekening mee houden en alleen maar snel willen werken en geld verdienen. Het is net als op het BG-terrein: de Sector Bouwen en Wonen van het stadsdeel werkt onder één hoedje met de UvA. Tegen de tijd dat er misschien een oplossing is, is de sloop achter de rug.’
Marianne de Wal, sinds kort omgevingsmanager van de UvA en verantwoordelijk voor het REC, zegt nog 'in de kennismakingstijd' van haar nieuwe baan te zitten, maar zegt wel toe op korte termijn met de aannemers om tafel te gaan zitten om een oplossing te bereiken. 'We willen dat de overlast vermindert en als dat niet kan of moeilijk wordt, willen we dat ook goed naar binnen en buiten toe communiceren. Dat zie ik als mijn belangrijkste taak.'
Voor die werkzaamheden is weliswaar een vergunning afgegeven door het stadsdeel, maar die is afgegeven op basis van het door de UvA vorig jaar opgestelde ‘sloopveiligheidsplan’, waarin de randvoorwaarden staan waarbinnen de werkzaamheden moeten worden verricht. Bewoners hebben het afgelopen jaar steen en been geklaagd dat de aannemers zich helemaal niet aan die randvoorwaarden houden en hebben zich nu tot het stadsdeel gewend die controles heeft uitgevoerd en op basis daarvan de brief heeft gestuurd.
Filmpjes
Volgens officiële controles van het stadsdeel geven de sloopwerkzaamheden te veel lawaai, aggregaten en machines loeien dag en nacht, er wordt door de slopers enorm veel puin naar beneden gekwakt met wolken van stof en bouwgruis tot gevolg en er wordt in het weekend, na vijf uur ’s middags en voor zeven uur ’s morgens gewerkt met lawaai en overlast tot gevolg. Al deze klachten zijn niet conform de sloop- en bouwvoorschriften van het stadsdeel. De buurtbewoners hadden dat al eerder opgemerkt en maakten er filmpjes van die ze aan het stadsdeel hebben verstrekt. Dat komt nu tot eenzelfde conclusie als de buurtbewoners: er is het afgelopen jaar sprake geweest van een behoorlijke overlast en dat moet veranderen. Zo niet, dan komt het stadsdeel met een dwangsom.
Afgelopen week hadden de aannemers de tijd om met hun zienswijze op de geconstateerde feiten te komen, maar dat heeft niet tot een oplossing geleid, waardoor het stadsdeel op 29 november opnieuw een brief heeft gestuurd aan de aannemers en de UvA. Daarin staat onder meer dat de aannemers nu precies moeten aangeven welke machines, waarvoor en wanneer worden gebruikt en er moet een akoestisch rapport komen.
Nelly Voorhuis, secretaris van de Vereniging van Eigenaren van een appartementencomplex aan de Sarpahatistraat, is inmiddels woedend over de gang van zaken. ‘Het is hier oorlogsgebied. De UvA doet alles voor studenten en medewerkers, maar de bewoners laten ze stikken. De UvA wil gewoon goedkoop en snel bouwen en zet daarom aannemers in die nergens rekening mee houden en alleen maar snel willen werken en geld verdienen. Het is net als op het BG-terrein: de Sector Bouwen en Wonen van het stadsdeel werkt onder één hoedje met de UvA. Tegen de tijd dat er misschien een oplossing is, is de sloop achter de rug.’
Marianne de Wal, sinds kort omgevingsmanager van de UvA en verantwoordelijk voor het REC, zegt nog 'in de kennismakingstijd' van haar nieuwe baan te zitten, maar zegt wel toe op korte termijn met de aannemers om tafel te gaan zitten om een oplossing te bereiken. 'We willen dat de overlast vermindert en als dat niet kan of moeilijk wordt, willen we dat ook goed naar binnen en buiten toe communiceren. Dat zie ik als mijn belangrijkste taak.'
