Reacties op het voornemen tot splitsing: ‘Opgelegd pandoer’

Emeritus-hoogleraar onderwijskunde Hans van Hout is voormalig-directeur van de Universiteit en Hogeschool van Amsterdam (UHADe UHA was een derde weg tussen hogeschool en universiteit die erop was gericht om studenten op de juist te plek te krijgen. Zo werden er gezamenlijke UvA-HvA-oriëntatiejaren gegeven, werd geprobeerd UvA-uitvallers een plek te geven binnen de HvA of het wisselen van studies binnen of tussen UvA en HvA te vergemakkelijken.), een samenwerkingsverband tussen UvA en HvA
‘De conclusie van het rapport verbaast me niets, het was al lang duidelijk dat de samenwerking volgens veel partijen niet werkte, dan moet je dat niet willen doorzetten. Wat mij betreft gaat het primair om de samenwerking, niet om het hebben van een gemeenschappelijk CvB.

Het zou doodzonde zijn als de samenwerking hiermee van tafel is, maar dat hoor ik het CvB niet zeggen. Het bestuur moet de samenwerking steunen en bevorderen, maar het is niet de plek waar de ideeën vandaan komen, dat is wel gebleken. De ideeën moeten van onderop komen. Ik denk dat er een apart clubje moet komen dat die samenwerking verder bedenkt en partijen van de verschillende organisaties bij elkaar brengt om te kijken waar zinvolle samenwerking mogelijk is.’

Jeroen Knigge was tussen 2005-2010 algemeen directeur van de HvA.

‘Het is jammer dat het niet gewerkt heeft, maar wel begrijpelijk. Daar zijn verschillende redenen voor. Toen de samenwerking begon was nog onduidelijk hoe de bachelor-masterstructuur zou uitpakken en wat de consequenties ervan zouden zijn. De schakeltrajecten bleken onvoldoende te werken en zijn grotendeels weer afgeschaft.

De HvA voelde zich bovendien vanaf het begin steeds het kleine broertje van de UvA met een calimero-effect tot gevolg. Aan de UvA trokken veel mensen toch even hun wenkbrauwen op als het om de HvA ging. Je kunt je afvragen of de samenwerking nu echt con amore was of opgelegd pandoer. Ik denk het laatste. De bestuursstijlen van UvA en HvA verschillen ook te veel om het tot een succes te kunnen maken: de UvA is een eeuwenoude instelling met veel tradities, een instelling die “op afstand” wordt bestuurd.

Sturend optreden van het CvB behoort niet tot de UvA-cultuur, maar wordt aan de HvA wel verwacht. Daar is de bestuurlijke afstand tot de werkvloer veel kleiner. Inmiddels zijn beide instellingen ook zo groot geworden dat die niet meer uit één hand bediend kunnen worden. Als men dan toch wil samenwerken, ligt samenwerking van de HvA met de twee hoogste niveaus van het mbo, niveau drie en vier, intussen meer voor de hand.’

Jet Bussemaker is minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (PvdA)

‘Het is goed dat er onderzoek naar de samenwerking is gedaan. Met de conclusies uit het onderzoek snap ik de stap van het College van Bestuur en steun ik deze stap.’

Harriet Bergman (24) is masterstudent Wijsbegeerte en was vorig jaar een van de gezichten van de Maagdenhuisbezetting

‘Het werd tijd dat UvA en HvA uit elkaar gingen. Als je als College van Bestuur zoveel mensen tegelijk moet managen dan is het onmogelijk om in contact te staan met medewerkers en studenten. De instellingen moeten kleinschaliger, dat was een van de punten tijdens de Maagdenhuisbezetting. Ik tweette “told you so” want de medezeggenschap had dit al eerder gezegd. Over een paar jaar zullen we zien dat de medezeggenschap ook op andere punten gelijk krijgt, dat de bètafusie geen goed idee was bijvoorbeeld.’

Jasper van Dijk is Tweede Kamerlid voor de Socialistische Partij
‘Dit is een grote dag voor het onderwijs, zowel voor studenten als docenten, zowel van de HvA als van de UvA. Niemand kon uitleggen wat precies de meerwaarde van die samenwerking was. Zelf een bureau als Berenschot kan die meerwaarde kennelijk niet ontdekken. Veranderingen komen vaak langzaam, maar uiteindelijk komen ze toch en dit is een hele mooie verandering. Ik neem een borrel!’

Hans Amman is vicevoorzitter van het UvA-bestuur en stapte eerder dit jaar op wegens een conflict over de UvA-HvA-samenwerking

‘Ik wil er niet veel over zeggen, want we hebben afgesproken dat Geert ten Dam hierover het woord voert. Wel kan ik zeggen dat ik per 1 januari definitief vertrek als vicevoorzitter van UvA-HvA en mijn werk oppak als faculteitshoogleraar aan de Faculteit Economie en Bedrijfskunde van de UvA.’

Hendrik Kaptein was van 2001-2005 voorzitter van UvA’s Centrale Ondernemingsraad
‘Ik zou zeggen beter laat dan nooit. Dat hele UvA-HvA-project was van het begin af aan een onzinnig megalomaan project dat handenvol geld heeft gekost. Beide instellingen hebben totaal verschillende culturen, van de synergie is niets terecht gekomen, gezamenlijke bouwplannen zouden alles goedkoper maken, maar het tegendeel is gebeurd. Dat het college nu uit elkaar wil is heel goed. Hoe sneller uit elkaar hoe beter.’

Henriëtte Hoogervorst is voorzitter van Asva studentenunie.
‘De splitsing zat er al lange tijd aan te komen want de samenwerking tussen de instellingen werkte niet voor de studenten. De HvA en UvA hebben allebei een eigen cultuur en verdienen dus ook een eigen bestuur. Een bestuurlijke fusie is niet de manier om bijvoorbeeld doorstroom van hbo naar universiteit te stimuleren. In plaats van samen te werken tussen de instellingen kunnen opleidingen in de toekomst beter onderling met elkaar gaan praten.’

Pieter Claeys is voorzitter van de Centrale Medezeggenschapsraad van de HvA

‘Ik vind dat er bij het maken van het rapport goed werk is geleverd en dat we blij mogen zijn dat er zo'n concreet rapport ligt waar we verder mee kunnen. We moeten nu gaan kijken wat de HvA wil, luisteren naar de wensen van studenten en medewerkers en de consequenties voor onze organisatie. Ik weet dat het CvB zelf bijeenkomsten gaat organiseren, maar misschien moeten wij dat als CMR zelf ook doen.
De splitsingsdatum van 1 januari is snel. Het is niet onmogelijk, maar ik vind het belangrijkst dat we een nauwkeurige en zorgvuldige beslissing nemen.’

Alex Tess Rutten is voorzitter van de Centrale Studentenraad
‘Wij zijn heel blij dat de rapporten er nu zijn en onderschrijven de reactie van het CvB dat UvA en HvA bestuurlijk uit elkaar gaan. Dat is onvermijdelijk. Waar het nu om gaat is hoe we uit elkaar gaan. Dat moet met een visie gebeuren, anders worden studenten en medewerkers er de dupe van. Onderwijs en onderzoek mag niet lijden onder de splitsing.’