Op z'n Duits | Linkse wc’s
Het werd een beetje het lachertje van het Maagdenhuisprotest. Studenten streden niet alleen voor meer inspraak, beter onderwijs en decentralisering, maar eisten ook genderneutrale wc’s. Tegenstanders van het protest deden er smalend over. De oproep was in hun ogen typerend voor linksigheid in de marge: een onbeduidende kwestie die liet zien hoe kansloos het protest was.
Inmiddels kijkt de hele wereld vol verbazing naar de Amerikaanse staat North-Carolina, waar genderneutrale wc’s de inzet zijn geworden van een politieke strijd die ook celebrities druk bezet houdt. Het zit zo: in februari verordende de stad Charlotte dat transgender mensen zelf mogen kiezen welke wc ze gebruiken. Dat viel niet lekker in de rest van de staat.
Er kwam een krankzinnige wet waarin staat dat lokale overheden geen nadere anti-discriminatiewetgeving mogen aannemen. In die wet staan trouwens wel meer bizarre zaken, zoals een verbod op het tegengaan van kinderarbeid. Zo achterlijk is North-Carolina dus, maar de media-aandacht gaat vooral uit naar het eerste wetsdeel dat bepaalt dat mensen de wc moeten gebruiken die overeenkomt met het geslacht op hun geboortebewijs.
De argumenten daarbij zijn al even idioot. De tegenstanders in North-Carolina trekken de kinderlokkerskaart: meisjes moeten zich op de wc veilig wanen van als vrouw verklede pedoseksuelen. Maar waarom zou een misbruiker zich laten afschrikken door een plaatje op de deur? En worden jongetjes nooit misbruikt?
Nu is het makkelijk lachen om die gekke Amerikanen met hun Trump enzo, maar ook in Nederland lopen de gemoederen hoog op. Zo was het groot nieuws dat het Amsterdam University College, voor het fulmineergemak gelijkgesteld aan de UvA, genderneutrale wc’s nam. Voor rechtsgemutste opiniemakers is een wc zonder geslachtsaanduiding blijkbaar een teken van linkse dominantie op de universiteit. Annabel Nanninga noemde het op TPO een ‘karikatuur der policor’. 925 schreef: ‘Een genderneutraal toilet inrichten is een beleidsmatige handeling die afkomstig is van een discipline die termen als anarcho-feminisme bedenkt’, om vervolgens te stellen dat de UvA kapotgaat ‘aan het sociologische monster dat 'gender studies' heet’. Voor GeenStijl was het helder: met genderneutrale wc’s is ‘de totaalverdomming van het hoger onderwijs voltooid’.
Afkeer van verandering is geen argument, hoezeer je links ook verfoeit. De argumenten voor zijn talrijk. Voor transgender mensen, maar ook voor veel queer en genderfluïde mensen, is een geslachts-wc kiezen elke keer weer ellende. Bovendien is het op menig plek oneerlijk verdeeld: lange rij bij de dames, terwijl de heren zo doorlopen. De wereld is voor iedereen eerlijker als er gewoon een paar hokjes met staanplaatsen zijn (voor hen die buitengewoon gehecht zijn aan urinoirs) en veel hokjes met zitplaatsen voor de rest.
De hysterische reacties zijn extra grappig als je bedenkt dat de UvA allang genderneutrale wc’s heeft. Op veel verdiepingen in de oude gebouwen is er maar één wc of is er één ruimte met meerdere wc’s. Niemand doet daar moeilijk over. Thuis gaan we immers ook allemaal op dezelfde pot. De strijd om de wc toont wrijving tussen praktisch en politiek. In de praktijk mag iedereen gelijk, maar o wee als het idealistisch wordt verwoord. De oplossing is dus kinderlijk simpel: overal de bordjes dames/heren weghalen, maar dat lekker tegen niemand zeggen.
