‘Kantine of homogene hotspot?’
Best mooi hoor, die nieuwe kantines bij UvA en HvA, vindt UvA-student Arabella Memdouh. Maar straks zijn ze gewoon, en studenten die daar niet horen voelen zich buitengesloten. Goedkoop zijn ze ook al niet.
Die nieuwste hotspots in Amsterdam zijn de shit, ouwe. Denk koffiebar meets huiskamergevoel. Een flexplek 4.0 in de urban jungle. Maar dan met foodtrucks. Maar echt: het interieur is zó leuk. Je voelt je er meteen helemaal thuis. Het assortiment is om van te smullen. De beste koffie ever. Zo een waarvan je denkt: ‘Hé, in lange tijd niet zo’n lekker bakkie pleur gehad.’ En neem dan de tosti’s. Dit is pas the real shit. Het is een vier dubbele.
Vegan bananenbrood met geroosterde walnoten? Check. Hebben ze ook salades? Jazeker. Quinoasalade met fair trade kokosschaafsel. En voor de echte lekkerbek is er de croquet. Niet zo een als van de Febo, nee, een weed-croquet. Echt heer-lijk. Zo gezond.
Als ik afreken bij de kassa, moet ik toch even slikken van het bedrag. Maar ach. Ik moet niet klagen. Wat wil je, als je bij de nieuwste hotspots op Amsterdamse A-locaties gaat lunchen. Toch?
En waar zijn deze hotspots dan? Euh, ik volg colleges daar. En in sommige zijn stilteruimtes om te studeren. Heb je het over de kantines van de HvA en UvA?
Jup.
Kooldraadlampen
Je ziet ze vaak, die homogene hotspots. Ze hebben lichte interieurs. Betonnen vloeren met bakstenen muren. Een grote hoeveelheid tropische planten, waarbij de Hortus Botanicus verbleekt. Kooldraadlampen hangen losjes aan het plafond. Houten tafels met palletbankjes en vintage kastjes. Design stoelen en kelim-vloerkleden die toch een Scandinavische look geven. Krijtborden aan de muur met typografische letters worden afgewisseld door een hangende fiets. En de mensen? Jong. Maar zo gemêleerd.
Ze komen samen of alleen. Werken achter hun MacBook en maken eerst een foto van hun kopje Chai Latte voor ze die nuttigen. Een filter erover. Een kleine glimp van het interieur erbij. De hotspot taggen. En hop, het wereldwijde web op: welkom in ‘AirSpace’. Dit fenomeen is beschreven door Kyle Chayka in zijn artikel ‘Welcome to Airspace’ voor The Verge. Het gaat over hoe technologie en social media een hipster-esthetiek verspreiden, waarbij ruimtes steeds meer op elkaar beginnen te lijken.
Smaak lijkt heden ten dage geglobaliseerd. Dit komt omdat steeds meer mensen hun esthetische inspiratie delen op social media als Facebook, Pinterest en Instagram. De homogeniteit van deze gecreëerde ruimtes zorgt er ook voor dat het verplaatsen tussen die ruimtes ‘fractieloos’ wordt. Het reizen van de ene naar de andere plek wordt even eenvoudig als het reloaden van een website.
AirSpace zorgt ervoor dat koffietentjes, websites en werkplekken aanvoelen als uniek. Maar ze zijn tegelijkertijd herkenbaar en passen binnen de levensstijl van de gebruikers.
Creatieveling
Chayka ziet de toegang tot AirSpace als positief. Iedereen heeft namelijk recht op een prettige, esthetische omgeving. Maar het bestaan van deze homogene ruimtes heeft ook een keerzijde. De verrassing of verwondering over dit soort plekken wordt steeds minder. Het wordt ‘gewoon’.
Hoewel AirSpace in principe toegankelijk is voor iedereen, sluit het beter aan bij de levensstijl van een creatieveling die veel reist en goed verdient. Het creëert een afstand tussen personen die thuishoren in deze homogene ruimtes en degene die zich hier niet thuisvoelen.
Daarnaast is de toegang tot AirSpace kostbaar. Van koffietjes voor vier euro tot de hoge prijs voor een plaats om te flexwerken of een pittig geprijs- de tosti. Als je het je niet kan veroorloven, ben je buitengesloten. AirSpace is selectief.
De nieuwe kantines van de HvA en UvA fungeren als AirSpace, maar bedienen een doelgroep die deze locaties vooral gebruikt om kennis te vergaren. Plezier en vermaak wordt elders gezocht. In de tussentijd worden studenten gedwongen het assortiment van deze kantines te gebruiken. Maximaal bijlenen is geen keuze, maar een vereiste.
See you in AirSpace!
Arabella Memdouh is masterstudent New Media and Digital Culture aan de UvA.
