'Berkhouts artikel is deels gebouwd op onjuistheden'
Volgens Arthur Berkhout brengen minister Bussemaker en het College van Bestuur studenten in diskrediet. Zijn artikel bevat een paar terechte observaties, maar helaas ook een aantal onjuistheden, vindt vicevoorzitter Hans Amman.
‘Alles wijst erop dat de financiële problemen aan de UvA ontstaan zijn door grootschalige vastgoedprojecten’, schrijft Arthur Berkhout op de website van Folia. Hij bedoelt waarschijnlijk de financiële problemen bij de Faculteit der Geesteswetenschappen, die veroorzaakt worden door dalende studentenaantallen en minder inkomsten uit onderzoek. De leningen die de UvA heeft afgesloten voor het Science Park en het verbouwen van het Roeterseiland zijn binnen de gestelde kaders, en zorgen niet voor financiële problemen.
Zinnige renovatie
Berkhout schrijft ook dat ‘de zinnigheid ernstig betwijfeld kan worden’. Van de ‘vastgoedprojecten’, bedoelt hij. Misschien goed om te herinneren dat het eerste onderdeel daarvan de bouw van het Science Park was - algemeen gezien als een succes, voor de studenten, medewerkers, de UvA en Amsterdam. Het tweede is de renovatie (en niet ‘megalomane nieuwbouw’, zoals vaak gezegd wordt) van het Roeterseiland. Daartoe is besloten op het moment dat prognoses een grote stijging van het aantal studenten lieten zien, de panden waarin afdelingen zaten verouderd waren, deze panden renoveren naar verwachting minstens zo duur zou worden als Roeterseiland verbouwen en verschillende disciplines aangaven graag bij elkaar te willen zitten. Zinnig? Ik denk het wel. En dat dacht de medezeggenschap, die hierbij betrokken is geweest, ook. Dat ‘de academische gemeenschap hierover niet mee heeft kunnen beslissen’, zoals Berkhout in zijn volgende zin schrijft, is dan ook niet juist.
Vervolgens komt Berkhout met een lange zin waar ik het ook niet helemaal mee eens ben. Vrij vertaald zegt hij dat voor bezuinigingen verwezen wordt naar het allocatiemodel, alsof het niet anders kan. Dat is niet zo. De faculteiten Geesteswetenschappen en Rechten moeten met name bezuinigen omdat er in verhouding tot het aantal studenten en onderzoeksgeld uit de tweede en derde geldstroom te veel mensen in dienst zijn. Want laten we helder zijn: salaris - en niet huisvesting - is het leeuwendeel van de begroting. Dat heeft met het verdeelmodel weinig te maken. Natuurlijk kun je keuzes maken om de ene faculteit te bevoordelen boven de andere, maar die onderlinge solidariteit heeft een grens.
Commissie Democratisering
Dan pleit Berkhout voor democratie. Directe democratie. Daarover kan je van mening verschillen, er wordt ook verschillend over gedacht binnen de universiteit. Net als breder, trouwens. Over de gekozen burgemeester, het houden van referenda en de werking daarvan wordt ook al lang gediscussieerd. Volgens mij is dit nu bij uitstek een onderwerp waar de commissie democratisering zich over moet gaan buigen, en waar de gehele academische gemeenschap zich dan over uit moet kunnen spreken.
Dan het punt over reputatie. Ik ben het volledig met Berkhout eens dat ‘een academische gemeenschap die zich tot het uiterste toe inzet om de kwaliteit van haar onderwijs en onderzoek te behouden de beste reclame’ is. Maar ik vind ook dat het bezetten en blokkeren van een bijeenkomst de (academische) vrijheid van anderen belet. Ik vind dat niet juist. Is dat slecht voor de reputatie? Misschien, het zou makkelijker zijn om er niets van te zeggen, maar ik doe dat wel.
Tot slot, ik ben het ook met Berkhout eens dat inspraak en betrokkenheid van groot belang zijn. Wij werken aan de uitbreiding daarvan: door instemming te geven op het financiële beleid, van kaderbrief en begroting tot allocatiemodel. Hetzelfde geldt voor het besluit over de UB en de aankomende benoemingen, waarbij de academische gemeenschap voor het eerst heel nauw bij betrokken is. Dat zijn concrete stappen voorwaarts.
Hans Amman is vicevoorzitter van het College van Bestuur van UvA-HvA.
