Protestverbod deert UvA-promovendus in Parijs niet
Terwijl de wereldleiders op de internationale VN-klimaatconferentie onderhandelen over een nieuw klimaatakkoord, probeert UvA-promovendus Selçuk Balamir de opwarming van de aarde op zijn eigen manier tegen te gaan. De 29-jarige geesteswetenschapper werkt - ondanks het demonstratieverbod - in Parijs, als perswoordvoerder voor de ClimateGames, een adventure game voor millieuactivisten.
‘Wacht, ik geeft jullie een virtuele rondleiding.’ Het gezicht van UvA-promovendus Selçuk Balamir verdwijnt uit het videochatvenster en maakt even later plaats voor een grote, rumoerige loods. Op de achtergrond klinkt getimmer en gepraat. Aan lange tafels staan tientallen mensen te schilderen en te knutselen. Ze worden omringd door spandoeken, posters en opblaasbare barricaden, die de actievoerders voor de politie moeten beschermen. ‘Het lijkt wel een fabriek, hè?’ lacht Balamir. ‘Een fabriek voor protestmateriaal.’
Sinds begin november vormt de Parijse kunstenaarsbroedplaats Jardin d’Alice het kloppend hart van het milieuactivisme. In de Parijse voorstad Montreuil, hebben internationale klimaatactivisten hun gemeenschappelijke hoofdkwartier ingericht. Balamir werkt er als perswoordvoerder van de ClimateGames, een wereldwijd spel voor klimaatactivisten, die sinds enkele dagen in volle gang is.
Wat moeten we ons voorstellen bij de ClimateGames?
‘Wij noemen het The world’s Largest Disobedient Action Adventure Game, een actiespel rondom de klimaattop. Teams van over de hele wereld worden opgeroepen om zelfstandig een statement maken. Bijvoorbeeld tegen de fossiele brandstofindustrie of tegen het kapitalisme en materiaalisme dat daaraan ten grondslag ligt. De teams zetten beelden en filmpjes van hun acties online, en wij houden alles bij op de virtuele spelkaart.’
‘Je hoeft daarvoor niet Parijs te zijn. Maandag demonstreerde bijvoorbeeld een Nederlandse groep in Utrecht bij het kantoor van energiebedrijf EBN, dat telt ook mee. In totaal hebben zich zo’n driehonderd teams opgegeven enongeveer dertig daarvan zijn inmiddels in actie gekomen. Er zijn zestien verschillende awards te winnen, van Pissed Myself Cup voor het grappigste avontuur tot Courage is Countagious Cup voor de actie waarbij de deelnemers het meeste uit hun comfort zone moesten stappen.’
Zijn protestacties in Parijs niet verboden sinds de aanslagen van 13 november?
‘Jawel, maar we vinden het belangrijk om de ClimateGames door te laten gaan, misschien wel júist nu. Terrorisme heeft in de kern ook te maken met klimaatverandering, meer dan je misschien denkt. De onderliggende geopolitieke en economische structuren zijn dezelfde. De droogte in Syrië door de klimaatverandering en de strijd om olie in Irak leiden allemaal tot geweld en conflict.’
Wat is het doel?
‘Op korte termijn willen we de drijvende factoren van de klimaatverandering ontwrichten en blootleggen: producenten en grootgebruikers van fossiele brandstoffen en de lobbyisten van die industrie, maar ook politici die valse hoop geven. Op lange termijn willen actiegroepen en grassrootsbewegingen met elkaar in contact brengen en inspireren, want van de wereldleiders hoeven we geen grote veranderingen te verwachten.’
Wat was de beste actie tot nu toe?
‘Verreweg het meeste aandacht kreeg de actie van de groep Brandalism, zelfs The New York Times heeft erover bericht. Zij hebben twee dagen voor begin van de top in de hele stad zeshonderd nepposters verspreid, om kritiek te leveren op de sponsors van de top. De posters zien eruit als echt, maar onderaan staat #ClimateGames en de boodschap is niet bepaald reclame voor de betreffende bedrijven. Bij Volkswagen staat bijvoorbeeld: "We’re sorry that we got caught," naar aanleiding van hun sjoemelsoftware. Het is een subtiele artistieke vorm van actievoeren die volgens mij heel goed werkt.’
Ben je niet bang om te worden opgepakt?
‘De politie – Team Blauw – is natuurlijk de gemeenschappelijke tegenstander. 24 klimaatactivisten zijn onder huisarrest gesteld. Ik ben ook al met de politie in aanraking gekomen. 250 agenten hebben de flat waar ik verblijf met veel machtsvertoon, doorzocht. Ze hadden de hele straat afgezet. Maar ze hebben niets gevonden en gingen weer weg. Puur een intimidatietactiek als je het mij vraagt. Maar ik ga hoe dan ook door. Als ik pech heb, sturen ze me het land uit, maar dat is zeker geen reden om te stoppen. Ik hier echt iets betekenen, zo'n kans krijg je maar één keer.’
Ook in Amsterdam zetten studenten van de UvA en de HvA zich in voor het klimaat. Lees meer over hun acties in Folia 12, die nu in de bakken ligt.
