Haar levenspad leek bezegeld. Ooit zou ze voor haar land Griekenland schitteren op de Olympische Spelen. Maar alles veranderde vanaf het moment dat haar ouders besloten te scheiden. Haar moeder verhuisde naar Nederland. Opnieuw stond ze voor een keuze. Ging ze mee met haar moeder en haar broertje, of bleef ze bij haar vader? ‘Voor mij was het geen dilemma. Ik wilde mijn school afmaken en blijven zeilen.’

Landverrader

Maar de relatie met haar vader verslechterde. Opnieuw werd haar passie voor zeilen bedreigd. ‘Hij trouwde met een nieuwe vrouw, ontfermde zich over haar kinderen en verloor zijn interesse in zijn eigen kinderen. Hij vond dat ik moest stoppen met school en met zeilen. Hij wilde me in een pianobar zetten, zodat ik hem onderhoudskosten kon betalen.’ Achttien jaar oud was Afrodite inmiddels. Ze besloot weg te gaan bij haar vader. Weg uit Griekenland ook, waar de economie totaal was ingestort. Ze kon naar Nederland, naar haar moeder. Maar zou ze op topniveau kunnen blijven zeilen? Daar hing alles van af.

Ze belde de Nederlandse zeilbond. ‘Uiteindelijk kreeg ik het goede nieuws. Ik kon me bij de Nederlandse ploeg aansluiten.’ Ze trok in bij haar moeder en diens vriend, wiens achternaam ze later zou aannemen. Ondertussen werd ze in Griekenland uitgemaakt voor landverrader. Whatever, dacht ze destijds. ‘Nu waardeer ik het land weer, maar toen kon dat hele Griekenland me gestolen worden.’

Ze leerde Nederlands en was klaar om een studie te beginnen, dacht ze. Ze koos rechten, aan de UvA. ‘Maar ik begreep niks van het juridische taalgebruik. Elke dag studeerde ik tot diep in de nacht. Om zes uur stond ik op om verder te leren. Daarna ging ik fitnessen, zeilen en weer studeren tot in de nacht. Eigenlijk kon het niet, maar ik had zo’n grote motivatie om te slagen. Ik moest gewoon verder.’

Bekijk hier een video Folia maakte over Afrodite Zegers.

Tekst loopt door onder de video.

Burn-out

Op een middag in februari 2012 gebeurde het onvermijdelijke. Plots ging haar hart als een gek tekeer. Het weigerde te kalmeren. Toen ze de volgende ochtend wakker werd, was haar hartslag nog altijd boven de honderd. Wat is dit nu weer, dacht ze. Astma, zeiden de artsen. De ware aard kwam later aan het licht: ‘Mijn lichaam zat in een soort permanente actiemodus. Ik had een burn-out. En de enige manier om daaruit te komen was doen wat ik het meeste haat: niets.’

Nadat ze zoveel hindernissen had overwonnen om te kunnen blijven zeilen, liet uitgerekend haar eigen lichaam haar in de steek. ‘Ik moest elke nacht tien uur slapen, mocht de boot niet in. Het was het slechtste jaar uit mijn leven,’ blikt ze nu terug. Met één grandioos hoogtepunt. Kort na de diagnose stond het WK Jeugdzeilen gepland in Nieuw-Zeeland. ‘We hadden er een jaar voor getraind. Ik zei tegen mijn toenmalige bootgenoot Jeske: we gaan gewoon, wat de artsen ook zeggen. Ik ga 100 procent even, wat dat ook inhoudt. Hoe het ons is gelukt weet ik nog steeds niet, want ik kwam tijdens dat WK vaak in ademnood en zag voortdurend zwarte vlekken. Maar we wonnen. We werden wereldkampioen en het voelde geweldig: ik had een middelvinger gegeven aan iedereen die had gezegd dat het niet kon.’

Zilveren schuim

Achteraf betaalde ze de prijs. Haar herstel duurde maanden langer dan verwacht. Maar ze herstelde. Anno 2016 heeft ze nergens meer last van. Doordat ze voorbij de grenzen van het mogelijke is gegaan, weet ze nu precies waar die liggen en hoe ver ze kan gaan. Niet zo ver als ze zelf zou willen, maar ver genoeg om topprestaties te leveren. Begin april veroverde ze met haar bootgenoot Anneloes van Veen zilver op het open EK in Mallorca. Bij de Olympische Spelen hopen de twee ook een  medaille binnen te halen.

Afrodite kijkt zelfs verder dan Rio. ‘In Tokio 2020 zouden we qua leeftijd écht op onze top moeten zijn. En daarna wil ik de Volvo Ocean Race doen. Een zeilrace van acht maanden over de wereld, het lijkt me geweldig.’ Afrodite, zo zal duidelijk zijn, is hopeloos verliefd op het water. Op de vrijheid van de oceaan. Ergens is dat niet vreemd, getuige de betekenis van de naam Afrodite. Zoals de dichter Hesiodos het optekende: ‘geboren uit het zilveren schuim van de zee.’