Bij heel veel diensten is de angst dat ze voor niets hebben geïnvesteerd in de samenwerking en dat ze weer opnieuw kunnen beginnen.

‘Ik merk zeker dat de medewerkers bij de diensten bezorgder zijn over de uitkomst dan wetenschappers of docenten. Tegen die medewerkers zeg ik: we gaan de opgebouwde samenwerking beslist niet zomaar overboord gooien. Ook niet bij een eventuele splitsing van het College van Bestuur. De blik moet gericht zijn op de vraag of we door de samenwerking doelmatiger zijn gaan werken en een kwaliteitsslag hebben gemaakt, bijvoorbeeld bij het Administratief Centrum, Studentenzaken of ICT. Men hoeft ook niet bang te zijn voor privatisering van diensten. We willen de diensten betrokken houden bij de inhoud van onderwijs en onderzoek. Bovendien is privatisering duurder.’

UvA en HvA trekken ook samen op in Amsterdam, dat is toch ook niet zomaar terug te draaien?
‘Nee. Er groeien en bloeien op heel veel plekken prachtige samenwerkingsverbanden. Dat ziet denk ik iedereen. Neem bijvoorbeeld het domein gezondheid waar HvA en UvA samenwerken bij de revalidatie van hartpatiënten; of er nou één college of twee colleges zijn: dat gaat echt wel door. En dat is maar goed ook.

De vraag is wel of het besluit van dertien jaar geleden om voor een personele unie van de colleges te kiezen nog past in de huidige tijd, met twee instellingen die bestuurlijk steeds complexer zijn geworden.’

Wat is de volgende stap als UvA en HvA bestuurlijk beter gescheiden kunnen worden?
‘Als blijkt dat het beter is te komen tot twee Colleges van Bestuur, moeten we de vraag beantwoorden hoe we de opgebouwde samenwerking borgen. Hoe zorgen we ervoor dat we onze activiteiten op elkaar blijven afstemmen ten behoeve van studenten, burgers, maatschappelijke instellingen, het bedrijfsleven. En hoe gaan we met de diensten en het personeel om, hoe stuur je die dan aan? Hoe voorkomen we kapitaalvernietiging?’

Er staan al twee vacatures open in het college: voor een bestuurder financiën & vastgoed bij UvA en een voor dezelfde baan bij de HvA. Hoe verhoudt zich dat straks tot het rapport?

‘Of er straks wordt gekozen voor één CvB of twee: die bestuurders hebben we hoe dan ook nodig.’

Wanneer gaan HvA en UvA verbeteringen zien?

‘Het eerste half jaar na het besluit zullen we zeker nodig hebben voor het voorbereiden en doorvoeren van de gewenste veranderingen. We nemen nog in 2016 een besluit en in 2017 moet alles z’n beslag gaan krijgen, je kunt ook niet wachten. Als dit te lang boven de markt hangt, verdwijnt al de energie en het enthousiasme. Intussen moeten we onze aandacht vooral ook blijven richten op goed onderwijs en onderzoek, onze kerntaken.’

Wat doe je zelf als je helemaal niet kunt leven met de voorgestelde scenario’s?

‘Nou ja, er zijn geen 36 smaken. Of we houden het ongeveer zoals het is, of er komen twee CvB’s, en we gaan vervolgens kijken naar hoe we de samenwerking die er is kunnen borgen en versterken. Mijn persoon is niet relevant. Het gaat om de toekomst van beide instellingen. Van mij als voorzitter van het CvB mag je verwachten dat ik dit proces begeleid tot een goed besluit. Ik wil zorgen dat hier iets uit voortkomt waar beide instellingen de komende vijftien jaar stevig mee verder kunnen.’