Daags na het optreden beklaagde schrijver Özcan Akyol zich in De Wereld Draait Door over vmbo-scholieren, want ze toonden geen respect voor de zestig seconden voor de slachtoffers in Parijs. Ze hadden ‘God is groot’ geschreeuwd.

Akyol had net als ik in Nemo opgetreden. Bij mij was de minuut uiterst zorgzaam bewaard. Tijdens de stilte galmde het geluid van één enkele blaag door het aluminium gebouw. De andere honderden scholieren herdachten.

Ik begreep niet waarom Akyol zijn akkefietje, dat die andere zesentwintig schrijversoptredens absoluut niet representeerde, te berde bracht in een televisieprogramma waar meer dan 1,7 miljoen mensen naar keken. De redactie van De Wereld Draait Door had er met één telefoontje naar de literatuurorganisatie achter kunnen komen dat de waarheid totaal anders was. Maar De Wereld Draait Door is daar niet in geïnteresseerd, want de waarheid is geen doorgedraaide kijkcijferbom.

Bekijk hieronder het item met Özcan Akyol terug.