In Gent legt de directeur onderzoeksaangelegenheden Ignace Lemahieu de resultaten niet naast zich neer. Maar ook hier geen reactie waaruit blijkt dat men het probleem bij de wortel aanpakt. Extra vertrouwenspersonen en begeleiding, daarmee moeten promovendi het doen. Beter dan niets, maar de contracten worden niet in vraag gesteld. 

Meer nog dan belastingen, ontduiken de universiteiten hun verantwoordelijkheid als het gaat om het welzijn van hun personeel. De helft van de jonge academici is down door onzekere werkomstandigheden. De universiteiten kunnen dat gemakkelijk aanpakken, maar dan moeten ze dat - gezien de onderlinge concurrentie - ook allemaal willen.

De almachtige KU Leuven heeft in het verleden al bewezen grote invloed te hebben op het beleid. Als Leuven springt, volgt de rest. Jammer dat de katholieke mastodont de kop in het zand blijft steken, nu ze de kans krijgt vooruitstrevend te zijn.

Stephanie Romans werd geboren in Nederland, maar koos voor een studie in Vlaanderen. Ze studeert filosofie aan de Vrije Universitieit Brussel en was er hoofdredacteur van studentenblad De Moeial. Ze blogt voor Folia over hoger onderwijs en wetenschap in Vlaanderen.