Estafetteloper Elvis Afrifa (26) op de valreep naar Parijs: ‘Ontzettend blij en opgelucht’
Vorig jaar kampte estafetteloper Elvis Afrifa (26) nog met een zware blessure, dit seizoen zit hij in ‘de flow’. Hij werd Nederlands kampioen op de honderd meter, won een zilveren medaille op het EK in Rome en mag op het nippertje nog naar Parijs. ‘Het is voor mij ook een beetje onwerkelijk dat het zo goed gaat, maar ik ga er gewoon in mee.’
Toen Elvis Afrifa (26), estafetteloper en UvA-student midden in de nacht het nieuws hoorde dat hij naar de Spelen mocht trok hij van enthousiasme een aantal sprintjes door het huis. ‘Ik heb een soort half geschreeuwd, helaas m’n huisgenoten wel wakker gemaakt. We hebben er als team zo lang tegenaan gehangen, als je dan hoort dat je mag gaan word je helemaal gek.’
Opgelucht
De weken ervoor waren hectisch geweest voor het Nederlands estafetteteam op de 4x100 meter. Alleen de beste zestien landen ter wereld konden zich plaatsen voor de Olympische Spelen. En omdat het Nederlandse team er eerder niet in geslaagd was zich bij de beste veertien landen van de wereld te scharen door een wisselfout, waren ze alleen nog in de running voor plek 15 en 16. Die plekken werden toebedeeld aan de twee teams die op 1 juli de snelste seizoentijd zouden lopen.
Geboren: 30 november 1997, Amsterdam
UvA-studie: Informatiekunde
Sport: Atletiek, Estafette 4x100m
Doel in Parijs: Finale halen
Beste prestaties: Nederlands kampioen in 2024 op de 100 meter en zilver op het EK in 2024 met het estafetteteam op de 4x100m.
Toen eind juni Botswana met een tijd van 38,19 de Nederlanders en Trinidad en Tobago van de gedeelde 16de plek stootte, leek de kans op de Spelen dan ook verkeken. Afrifa: ‘We hadden net in Zwitserland onze tijd proberen te verbeteren, maar dat was door de regen niet gelukt. Toen we hoorde van de tijd van Botswana hebben we wel een dag gebaald en gedacht dat het over was.’
Al vrij snel kwamen er geluiden dat er houten klappers gebruikt waren tijdens de Afrikaanse kampioenschappen in Botswana in plaats van een elektronisch startsysteem. ‘Dat kan wel een halve seconde schelen. Toen kreeg ik stiekem wel weer hoop.’ Kort daarna werd Botswana inderdaad uitgesloten.
Toch was Nederland nog altijd niet verzekerd van een startplek op de Spelen. Op 1 juli liep Trinidad en Tobago namelijk nog de laatste race en dat team kon Nederland nog altijd van de kwalificatielijst duwen. Toen Trinidad en Tobago aan de race begon was het in Nederland 3 uur ’s nachts en lag Afrifa klaarwakker op bed te kijken. ‘Ik kon toch niet slapen. Toen ik zag dat ze het niet hadden gehaald was ik ontzettend blij en enorm opgelucht. Voor de Spelen die ééns in de vier jaar plaatsvinden is het verschil tussen wel en niet gaan zo groot.’
Onwerkelijk
Hoe anders was dat een jaar geleden. Toen scheurde Afrifa in mei zijn hamstring af en kwamen de Spelen op losse schroeven te staan. ‘Ik ben er toen even helemaal uit gegaan om te revalideren en op te kunnen laden. Ik ging naar festivals en heb de tijd genomen om een voedingsschema te maken, met een sportpsycholoog te praten en te werken aan m’n buikspieren. Dat was ook even nodig.’
In de herfst begon hij weer met trainen en dat ging stap voor stap beter. Maar dat het zo goed zou gaan, had hij niet durven hopen. Zo haalde Afrifa begin juni op het EK in Rome met de estafetteploeg een zilveren medaille en werd hij eind juni Nederlands kampioen op de 100 meter met een persoonlijk record van 10,18 seconden. Afrifa: ‘Ik loop harder dan ooit dit jaar. Het is voor mij ook een beetje onwerkelijk dat het zo goed gaat, maar ik ga er gewoon in mee. Ik zit in de flow en laat alles per dag maar op me afkomen. Na de Spelen ga ik weer even ademhalen en kijken hoe alles ervoor staat.’
Dat hij mentaal en fysiek beter uit zijn blessure is gekomen wijt Afrifa aan zijn coach en trainingsmaatjes. ‘Ik train samen met de paralympische ploeg. De tegenslagen die zij hebben gehad, daar is mijn blessure niets bij. En ook zij zijn elke dag bezig om sterker terug te komen. Dat is ook het motto van onze trainingsgroep: Try to be better than yesterday.’
Nerd van de sport
De liefde voor de sprint moest eerst wel even aangewakkerd worden. Zijn middelbare schoolvriend Sylvester zag zijn talent al toen ze nog samen voetbalden in Diemen. ‘Hij heeft mij eerlijk gezegd gedwongen om te gaan sprinten,’ vertelt Afrifa halfgrappend. ‘Ik heb het drie jaar afgehouden want ik vond voetballen leuk. Toen ben ik één training naar de atletiekclub gegaan.’
Ook toen was Afrifa nog niet meteen overtuigd, al moest hij van de coach wel terugkomen. Pas toen Afrifa zijn eerste wedstrijden liep kantelde het gevoel. ‘Dat ging best hard en toen is de hele flow begonnen. En inmiddels ben ik wel echt veranderd in een soort nerd van de sport. Ik had kennelijk wat aanmoediging nodig.’
Sporthemel
Sinds het definitief is dat Afrifa naar de Spelen gaat zijn familie en vrienden tickets aan het boeken voor Parijs. ‘Het wordt dus sowieso een feestje, en voor een sportfan als ik zijn de Spelen echt een soort hemel. De hele sportwereld is daar en het Olympische dorp is cool.’
Ook liggen de doelen hoger dan een 16de plek op de kwalificatielijst. ‘Als we als team goed ons ding doen kunnen we ver komen, dat hebben we op het EK ook laten zien. Ik droom natuurlijk van een medaille op de Olympische Spelen, net als iedereen, maar eerst maar eens de finale halen.’
Olympiër
Ook na Parijs wil Afrifa blijven sprinten. ‘Hoe beter het gaat, hoe meer vertrouwen en geloof ik krijg dat er nog meer in zit. In het begin had ik altijd dromen, maar nu droom ik nog groter dan ik eerder droomde.’ Zo wil hij zich op de Spelen in 2028 ook individueel plaatsen voor de 100 meter. ‘Ik kijk natuurlijk naar sprinters als Usain Bolt die individueel ook cool zijn, dat wil ik ook.’
‘Maar eerst maar eens gaan zorgen dat de Spelen werkelijkheid worden,’ concludeert Afrifa nuchter. ‘Ik moet er wel eerst nog komen. Want wanneer ben je nu Olympiër? Als je geplaatst bent of als je hebt deelgenomen? Ik vind dat laatste. Dus eerst maar eens zorgen dat ik de komende maand ongehavend en in de beste conditie daar aankom. Dat is al een doel op zich.’
Elvis Afrifa start de 4x100m estafette op donderdag 8 augustus om 11.35 uur. Wanneer Nederland zich bij de beste acht landen plaatst start hij ook de finale op vrijdag 9 augustus om 19.45.
