‘De UvA zegt bedachtzaam te willen verengelsen, maar doet dat niet’

Financiële problemen, studierendement of beter onderwijs?

Door de teruglopende studentenaantallen worden opleidingen, voornamelijk aan de Faculteit der Maatschappij- en Gedragswetenschappen (FMG), gedwongen hun bachelor te internationaliseren. Dit jaar is politicologie al begonnen met een Engels programma, volgend jaar zullen psychologie en sociologie volgen. Communicatiewetenschap had al langer een Engels programma. Tezamen vormen zij een groot deel van de FMG. Wie trekt aan de UvA aan de ‘bedachtzaamheidsrem’? Juist, helemaal niemand. Is dit de schuld van de opleidingen? Nee, dat is het niet. Een deel van de financiën hangt af van het aantal studiepunten dat studenten behalen. Meer studenten is meer studiepunten en dat betekent meer geld in het laatje. Dat biedt voor veel opleidingen met een moeilijke financiële situatie een uitkomst, maar een perverse prikkel is het wel.

Voor wie nu een vieze smaak in de mond heeft: wees niet bevreesd, de koepelorganisatie voor Nederlandse universiteiten (VSNU) heeft geruststellende woorden. Worden internationale studenten alleen voor het geld hiernaartoe gehaald? Nee gelukkig niet, volgens de VSNU zorgen internationale studenten er ook voor dat Nederlandse studenten ‘ambitieuzer’ (lees: sneller) studeren! Komt dat niet even goed uit?

Ook in de Internationalization Vision van de VSNU staan interessante doelstellingen. Internationale studenten zijn blijkbaar goed voor de knowledge economy, branding the Netherlands en strategic cooperation. Klinkt als een goed businessplan. Gelukkig is de eerste aspiratie van de universiteiten om Nederlandse studenten knowledge and international skills te geven voor hun toekomstige carrière. Zijn dit de doelen die we moeten nastreven in hoger onderwijs?

International classroom

De international classroom is een populair begrip om internationalisering aan te prijzen. Dit is het idee dat internationale studenten en Nederlandse studenten door hun verschillende perspectieven tot een betere, kritische discussie kunnen komen. Maar wat draagt de international classroom nou echt bij aan waarde voor de Nederlandse student? Zijn internationale studenten mondiger, beter en constructiever dan Nederlandse studenten? Zijn de levenservaringen van internationale studenten automatisch verrijkend voor Nederlandse studenten? Als het bij internationalissering om diversiteit gaat, kunnen we ook de aanbevelingen van het rapport van de Diversity Commission opvolgen. Daarnaast spreken zeker niet alle internationale studenten zo goed Engels dat ze kunnen meediscussiëren. Velen zijn, net als wij, geen native speakers. Draagt dat bij aan een betere discussie in werkgroepen?

Daar komt nog eens bij dat de internationale bachelors vaak een Nederlandse en Engelse track hebben, waarbij Nederlandse studenten kunnen kiezen of ze een Nederlandse of Engelse werkgroep volgen. Dat levert ook weer vragen op: wordt hetzelfde onderwezen? Is dat dan nog wel een ‘international classroom’? Hoe ga je om met niveauverschillen in schrijf- en discussiestijlen?

Soft landing voor internationale studenten

Wanneer internationale studenten verwelkomd zijn aan de universiteit moet er voor gezorgd worden dat er hulp is voor medezeggenschapsorganen en andere belanghebbenden om deze studenten mee te nemen in het representeren van de studentenpopulatie. Je kunt als universiteit niet je handen van deze groep aftrekken op het moment dat ze ‘binnen zijn’. Deze studenten blijven voor jaren aan de UvA verbonden, laat ze dan ook actief meedoen. De speech van onze rector mag dan wel in het Engels zijn, veel belangrijke documenten zijn dat nog niet. Ook andere belangrijke onderdelen van de UvA blijven in het Nederlands, zelfs met de aanwezigheid van internationale studenten. Daardoor kunnen zij zich verloren voelen aan de UvA.

Kortom, wij hebben een hoop vragen en opmerkingen. We kijken uit naar een kritische blik op internationalisering en duidelijkere communicatie naar studenten en medewerkers over hoe het de kwaliteit van de opleiding gaat verbeteren. Ook zien we graag een bedachtzame benadering van internationalisering, in plaats van een ‘internationaliseren of verzuipen’-vonnis voor opleidingen. Dat is volgens ons niet teveel gevraagd. Kritisch nadenken over de toekomst van de universiteit en verantwoording van bestuurders naar studenten en medewerkers zou voorop moeten staan. Helaas lijkt het meer te gaan om het oplossen van benarde financiële situaties en het snel laten afstuderen van studenten.

Annabel Wildschut is masterstudent politicologie in de richting Public Policy & Governance en Eva Verschuur is derdejaars student sociologie en vice-voorzitter van UvASociaal.

Wil je hierop reageren of een ander opinieartikel schrijven? Lees hier hoe je dat doet.